- yanaq
- yanak
Azərbaycanca-Türkcə Lüğət. 2011.
Azərbaycanca-Türkcə Lüğət. 2011.
yanaq — is. Üzün almacıq sümüyündən çənəyə qədər olan qismi. Yanağından öpmək. Qırmızı yanaq. – Yanaq üzrə saçın tavusa bənzər; Ki, seyri cənnətül məvayə düşmüş. Nəs.. <Muradın> fikrində gəzib dolaşan Nigar idi. O Nigar ki gülümsərkən yanaqlarında… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
laləyanaq — sif. şair. Yanaqları, üzü lalə kimi qırmızı; alyanaq, qırmızıyanaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yekəyanaq(lı) — sif. Yanaqları çox yekə, ətli olan … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
üzar — ə. yanaq, üz … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
ariz — ə. 1) sonradan əmələ gələn, baş verən, əsli olmayan; 2) şikayətçi; 3) üz, yanaq; 4) təsadüfi, təsadüfən. Arizi gülgun gül rəngli yanaq, al sifət … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
almalıx — (Borçalı) yanaq. – Adamda iki almalığ olor … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
guna — (Bakı) yanaq … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
hortdağ — (Salyan) ovurtdaq, yanaq sümükləri. – Qız oxartə arığdı ki, hortdağları çıxıb … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
gunə — f. 1) rəng; 2) növ, cür, qayda, tərz; 3) yanaq … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
izar — ə. abır, həya ə. belə bağlanıb bədənin aşağı hissəsini tutan fitə və s ə. yanaq, üz … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
rüxsar(ə) — ə. üz, sifət, yanaq. Rüxsareizərd sarı sifət … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti